ἐνδοθίδιος

English (LSJ)

α, ον,

   A belonging to the house, Leg.Gort.2.11.

Greek (Liddell-Scott)

ἐνδοθίδιος: -α, -ον, (ἐκ τοῦ ἔνδοθεν κατὰ Κομπαρέττην), ἀνήκων τῇ οἰκίᾳ, οἰκιακός, τὰν ἐνδοθιδίαν δώλαν Ἐπιγρ. Κρήτης Νομοθ. Γόρτ. ΙΙ11.