κεκριμένως

English (LSJ)

Adv., (κρίνω)

   A judiciously, discreetly, μουσικῇ χρῆσθαι Plu.2.1142c; cf. κεκραμένως.

German (Pape)

[Seite 1413] gesondert, mit Unterscheidung; mit Urtheil, mit Ueberlegung, Pol. 6, 150; Plut.

Greek (Liddell-Scott)

κεκρῐμένως: Ἐπίρρ., (κρίνω) διακεκριμένως, σαφῶς, ἀκριβῶς, Πλούτ. 2. 1142C.