ἐνωτίδιον

English (LSJ)

τό, = foreg., IG11(2).287B19(Delos, iii B. C.), Rev.Et.Gr.12.71 (Tanagra).

Greek (Liddell-Scott)

ἐνωτίδιον: τό, ὑποκορ. τοῦ ἐνώτιον, Ἐπιγρ. Δήλου, Bull. d. cor. hell. VI. σ. 125, σημ. 5· ‒ προσέτι ἐνωτάριον, τό, μικρὸν ἐνώτιον, Ἡσύχ. ἐν λέξει βοτρύδια.