αἱματόφυρτος

English (LSJ)

ον,

   A blood-stained, βέλη AP5.179 (Mel.); φόνος Phleg.Mir.3.

Greek (Liddell-Scott)

αἱμᾰτόφυρτος: -ον, κεκηλιδωμένος αἵματι, βέλη, Ἀνθ. Π. 5. 180.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
souillé de sang.
Étymologie: αἷμα, φύρω.