ἐξώτατος

Greek (Liddell-Scott)

ἐξώτατος: -η, -ον, ὑπερθ. τοῦ ἔξω, τοῦ ἐξωτάτου Ἑβδ. (Γ΄, Βασιλ. ϛʹ, 29, καὶ διάφ. γρ. ἐν Νεεμ. ΙΑ΄, 16).

French (Bailly abrégé)

η, ον :
tout à fait au dehors, tout à fait éloigné.
Étymologie: ἔξω.