ἀποκυριεύω
From LSJ
ἑωλοκρασίαν τινά μου τῆς πονηρίας κατασκεδάσας → having discharged the stale dregs of his rascality over me
Greek (Liddell-Scott)
ἀποκῡριεύω: κατακυριεύω, μ. γεν., τὰ δαιμόνια ἀπεκυρίευσαν αὐτῶν Ἰουστῖν. Μ. 181Α.
Spanish (DGE)
apoderarse, dominar ὅπου τὰ δαιμόνια ἀπεκυρίευεν αὐτῶν donde los demonios se habían apoderado de ellos Iust.Phil.Dial.83.4.
