κατατρίβω τὸ τῆς ἀρετῆς ὄνομα → have the name of virtue always on one's tongue
ἀδικαιολόγητος: -ον, ὁ μὴ δυνάμενος νὰ δικαιολογηθῇ, Ἰω. Χρυσ. τόμ. 7, σ. 359.
-ονque carece de defensa o justificación ἀ. γὰρ ἅπας ἁμαρτωλὸς καὶ παράνομος Chrys.M.61.730.
