νοοποιός
From LSJ
Menander, Monostichoi, 501
English (LSJ)
όν,
A creating Intelligence, δύναμις Plot.6.8.18, cf. Procl.in Ti.1.311 D., in Prm.p.543 S., Dam.Pr.90.
Greek (Liddell-Scott)
νοοποιός: -όν, ὁ ποιῶν νοῦν, παρέχων νοῦν, δύναμις Πλωτῖνος 753C.
Greek Monolingual
νοοποιός, -όν (Α)
αυτός που δημιουργεί νου ή αυτός που παρέχει νου («τῆς τοιαύτης δυνάμεως τῆς νοοποιοῡ», Πλωτ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < νόος / νοῦς + -ποιός].
