ἐπικατηγορέω

English (LSJ)

   A predicate of a thing besides, τί τινος S.E.M.9.334; attribute to . ., τί τινι Plu.2.1113b; ἐπικλήσει τὸ σχῆμα ἐπικατηγορούσῃ D.H.1.66 (L.Dind. for ἐπικατηγορήσει):—Pass., to be added to the predicate, Arist.APr.49a25; to be predicated of, c. dat., τῷ αὐτῷ ἀριθμῷ ποικίλα Iamb. in Nic.p.34P.

German (Pape)

[Seite 947] noch dazu anklagen, beschuldigen, τί τινι, Plut. adv. Col. 11; – noch dazu aussagen, Arist. u. Sp., wie Sext. Emp. oft, τί τινος.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
imputer ou attribuer à : τί τινι qch à qqn.
Étymologie: ἐπί, κατηγορέω.

Russian (Dvoretsky)

ἐπικατηγορέω: 1) (дополнительно) вменять, приписывать (τί τινι Plut.);
2) лог. (дополнительно) высказывать, предицировать (τί τινος Sext.): τὰ ἐπικατηγορούμενα Arst. дополнительные высказывания.