Ἀκροκόρινθος

ἀμήχανον τέχνημα καὶ δυσέκδυτον → unmanageable garment which he could not strip off

Greek (Liddell-Scott)

Ἀκροκόρινθος: ὁ, ἡ ἀκρόπολις τῆς Κορίνθου, Εὐρ. Ἀποσπ. 1069, Ξεν. Ἑλλ. 4. 4, 4.

ου (ὁ) :
l’Acrocorinthe, citadelle de Corinthe.
Étymologie: ἄκρος, Κόρινθος.

-ου, ὁ acrópolis de Corinto, Acrocorinto E.Fr.1084, X.HG 4.4.4, Plu.Cleom.16.4.