ἐξαφαιρέομαι

Ὥς ἐστ' ἄπιστος (ἄπιστον) ἡ γυναικεία φύσις → Muliebris o quam sexus est infida res → Wie unverlässlich ist die weibliche Natur

Menander, Monostichoi, 560

French (Bailly abrégé)

-οῦμαι;
f. ἐξαφαιρήσομαι, ao.2 ἐξαφελόμην;
ôter, enlever : ψυχήν τινος OD ôter la vie à qqn.
Étymologie: ἐξ, ἀφαιρέω.

ἐξαφαιρέομαι: отнимать, вырывать, похищать (ψυχήν τινος Hom.; τι Soph.): φρενῶν τὸν νοῦν ἐ. Eur. лишать рассудка.