κατάγλωσσος
From LSJ
αἱ δὲ χολωσάμεναι πηρὸν θέσαν → but they in their wrath maimed him, but they in their wrath made him helpless, but they in their wrath made him blind
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 bavard;
2 plein de mots recherchés ou inusités.
Étymologie: κατά, γλῶσσα.
Russian (Dvoretsky)
κατάγλωσσος: атт. κατάγλωττος 2
1) болтливый Gell.;
2) пересыпанный малоупотребительными словами, написанный нарочито темным языком (ποιήματα Luc., Anth.).
