humatio

From LSJ
Revision as of 06:55, 14 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (D_4)

Μὴ σπεῦδε πλουτεῖν, μὴ ταχὺς πένης γένῃ → Ditescere properans, inops fies cito → Vermeide schnellen Reichtum, sonst verarmst du schnell

Menander, Monostichoi, 358

Latin > English (Lewis & Short)

hŭmātĭo: ōnis, f. humo,
I a burying (very rare; cf.: sepultura, funus, exsequiae): de humatione et sepultura dicendum, Cic. Tusc. 1, 43, 102: locus qui recipiat humationem, Dig. 43, 24, 22, § 4.

Latin > French (Gaffiot 2016)

hŭmātĭō, ōnis, f. (humo), action d’ensevelir, inhumation : Cic. Tusc. 1, 102.