ἐπιβριθής

English (LSJ)

ές,

   A falling heavy upon, A.Eu.965 (lyr.).

German (Pape)

[Seite 931] ές, darauf lastend, von den Erinnyen, παντὶ χρόνῳ δ' ἐπιβριθεῖς ἐνδίκοις ὁμιλίαις Aesch. Eum. 923, mit der ganzen Macht sich darauf werfend. Vgl. das folgde Verbum.

Greek (Liddell-Scott)

ἐπιβρῑθής: -ές, ἔχων βαρύτητα εἴς τι, παντὶ χρόνῳ δ’ ἐπιβριθεῖς ἐνδίκοις ὁμιλίαις, περὶ τῶν Μοιρῶν, Αἰσχύλ. Εὐμ. 695.

French (Bailly abrégé)

ής, ές :
qui pèse de tout son poids, accablant.
Étymologie: ἐπιβρίθω.