ὀφειλέω

English (LSJ)

   A = ὀφείλω, in Pass., to be due, τιμωρίη dub. l. in Eus.Mynd.31.    II in Act., to be bound to... c. inf., dub. l. in Id.48.

Greek (Liddell-Scott)

ὀφειλέω: μεταγεν. τύπος τοῦ ὀφείλω· ― Παθ., ὀφείλομαι, τιμωρίη Εὐσ. παρὰ Στοβ. 196, 49. ΙΙ. εἶμαι ὑπόχρεως νὰ πράξω τι, μετ’ ἀπαρ., αὐτόθι 46. 35.