παραυτά
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
German (Pape)
[Seite 505] adv. statt παρ' αὐτά, wie es auch geschrieben wird, auf frischer That, sogleich, augenblicklich, vollständig, παρ' αὐτὰ τὰ πράγματα τὰ γιγνόμενα, vgl. Lob. Phryn. 47; so Aesch. Ag. 719; παραυτὰ μὲν ἐσιώπησε, τῇ δ' αὔριον, Pol. 24, 5, 11; τῆς παραυτὰ χρείας, Luc. Amor. 33; Sp. Häufiger ist das Folgde.
French (Bailly abrégé)
ou selon d’autres πάραυτα;
adv.
sur ces entrefaites, à l’instant même, sur-le-champ.
Étymologie: p. παρ’ αὐτά (s.e. τὰ γιγνόμενα), de παρά et αὐτός.
Russian (Dvoretsky)
παραυτά: иногда πάραυτα adv. [из παρ᾽ αὐτά, sc. τὰ πράγματα] в то же самое время, вдруг, тотчас же, мгновенно Aesch., Dem., Polyb.
