ποιούντων

Θυμῷ χαρίζου μηδέν, ἄνπερ νοῦν ἔχῃς → Si mens est tibi, ne cedas iracundiae → Dem Zorn sei nicht zu Willen, bist du bei Verstand

Menander, Monostichoi, 245

French (Bailly abrégé)

gén. pl. part. prés. de ποιέω;
3ᵉ pl. att. impér. prés. de ποιέω.

ποιούντων: 1) gen. pl. part. praes. к ποιέω;
2) атт. 3 л. pl. imper. praes. к ποιέω.

ποιούντων ptc. praes. act. gen. plur. of imperat. act. 3 plur. van ποιέω.