ἔργοισι χρηστός, οὐ λόγοις ἔφυν μόνον → a friend in deeds, and not in words alone
ο, ΝΜΑπροσωνυμία του Θεού στη Βίβλο και στη μεσαιωνική εκκλησιαστική γλώσσα («ἅγιος, ἅγιος, Κύριος Σαβαώθ», Θ. Λειτ.).[ΕΤΥΜΟΛ. Λ. εβραϊκής προέλευσης].