θαρσητέον
From LSJ
στεφανηφορήσας καὶ ἱερατεύσας → having worn the crown and having had the priesthood
English (LSJ)
A one must have confidence in, ἀρετῇ Iamb.Protr. 2.
Greek (Liddell-Scott)
θαρσητέον: ῥημ. ἐπίθ., πρέπει τις νὰ ἔχῃ θάρρος, πεποίθησιν, ἀρετῇ μὲν θαρσητέον ὡς σώφρονι γαμετῇ, τύχῃ δ’ ὡς ἀστάτῳ πιστευτέον ἑταίρᾳ Ἰάμβλ. Προτρεπτ. σ. 9. 3.
