κυνῆ
From LSJ
αὐτόχειρες οὔτε τῶν ἀγαθῶν οὔτε τῶν κακῶν γίγνονται τῶν συμβαινόντων αὐτοῖς → for not with their own hands do they deal out the blessings and curses that befall us
French (Bailly abrégé)
ῆς (ἡ) :
v. κυνέη.
Russian (Dvoretsky)
κῠνῆ: ἡ атт. = κυνέη.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κυνῆ -ης, ἡ [κύων] ep. κυνέη, Aeol. κυνία, hoofddeksel ( oorspr. van hondenleer) helm:. κυνέην ταυρείην leren helm Il. 10.257; τὴν κυνέην ἐοῦσαν χαλκέην de helm die van brons was Hdt. 2.151.2; Ἄϊδος κυνέη helm van Hades (die de drager ervan onzichtbaar maakt) Il. 5.845. uitbr. muts:, αἰγείην κυνέην κεφαλῇ ἔχε hij had een geitenleren muts op zijn hoofd Od. 24.231, hoed:. ἡλιοστερὴς κυνῆ Θεσσαλίς Thessalische zonnehoed Soph. OC 314.
