ἄσταθμος

English (LSJ)

ον,

   A unweighed, without record of weight, IG1.121.4, al., Epigr.Gr.805.

Spanish (DGE)

-ον
no pesado, sin pesar φιάλɛ̄ χρυσε͂ IG 1³.296.6 (V a.C.), κύλιξς ἀργυρᾶ IG 1³.306.41 (V a.C.), κόρɛ̄ χρυσῆ IG 1³.328.42 (V a.C.), ἀκινάκɛ̄ς ἐπίχρυσος IG 1³.357.71 (V a.C.), ἄγαλμα ISmyrna 757 (II d.C.), νομίσματα PLond.1686.31 (VI d.C.), PMasp.96.15 (VI d.C.).

Greek Monolingual

ἄσταθμος, -ον (Α)
1. ο ανίκανος να σταθμίσει ή να μαντέψει
2. αυτός που δεν έχει ζυγιστεί.