ἐλάττωσις

English (LSJ)

εως, ἡ,    A making smaller or less, lessening, ἡ ἐπιείκεια ἐλάττωσις τῶν συμφερόντων καὶ δικαίων Arist.Top.141a16, cf. Pl.Def.412b; τροφῆς Epicur. Fr.428a: abs., loss, diminution, Diog.Oen.64.    2 depreciation, disparagement, Arist.Rh.Al.1436b34 (pl.), VV1251a5 (pl.).    II defeat, in peace or war, Antipho Soph.Oxy.1364.164, Plb.2.36.6, Onos.36.3.    III fault, defect, Phld.Lib.p.20 O. (pl.); τῆς φύσεως Plu.2.2c.    2 loss of health or property, ἐ. σωματικαὶ καὶ αἱ τῶν ἐκτός Hierocl.p.49A.

German (Pape)

[Seite 790] ἡ, die Verringerung, Plat. Defin. 412 b; Verlust, Pol. 4, 47, 3; Niederlage, 3, 36, 6 u. öfter; a. Sp.; Mangel, Plut. ed. lib. 4.

Greek (Liddell-Scott)

ἐλάττωσις: -εως, ἡ, σμίκρυσις, ὀλιγόστευσις, Ἀριστ. Τοπικ. 6. 3. 7. Πλάτ. Ὅροι 412Β. ΙΙ. ἧττα, Ἀριστ. Ρητ. π. Ἀλ. 37, 4, Πολύβ. 2. 36, 6, κ. ἀλλ. ΙΙΙ. ἐλάττωμα, σφάλμα, Πλούτ. 2. 2C.

French (Bailly abrégé)

εως (ἡ) :
1 défaite;
2 faute, défaut.
Étymologie: ἐλασσόω.