Τὸν εὖ ποιοῦνθ' (εὐποροῦνθ') ἕκαστος ἡδέως ὁρᾷ → Den, der ihm wohltut, freut ein jeder sich zu sehn
μυλλάω: «μεμύλληκε· διέστραπται, συνέστραπται» Ἡσύχ.
c. μυλλαίνω.
