ἀπάρεστος

German (Pape)

[Seite 280] mißfällig, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

ἀπάρεστος: -ον, ὁ μὴ εὐαρεστῶν, Ἐπικτ. Ἀποσπ. 97, Στοβ. Ἐκλογ. 2. 216.

Spanish (DGE)

-ον

• Alolema(s): -τός Stob.2.7.11^k
desagradable, odioso ἀπάρεστος ἑῷ θάνεν ἀμφὶ σιδήρῳ odioso, murió por su propio hierro Euph.38A.15
•c. dat. de la divinidad ἀπάρεστά εἰσι θεῷ Origenes Cels.1.9 (p.62.21), cf. 4.53 (p.326.12), 5.37 (p.41.2), ὁ φαῦλος ἀπάρεστόν τι ποιεῖ θεοῖς Stob.l.c.