accomplish

English > Greek (Woodhouse)

verb transitive

P. and V. ἀνύτειν, κατανύτειν, ἐπεξέρχεσθαι, πράσσειν, διαπράσσειν (or mid. in P.), ἐργάζεσθαι, κατεργάζεσθαι, ἐξεργάζεσθαι, περαίνειν, V. ἐξανύτειν, τελευτᾶν, ἐκπράσσειν, τελεῖν (rare P.), ἐκπεραίνειν, κραίνειν, ἐπικραίνειν, P. ἐπιτελεῖν; see complete.

help to accomplish: P. and V. συμπεραίνειν (τί, τινι), συγκατεργάζεσθαι (τί, τινι).

having accomplished these labours: V. ἄθλων τῶνδ' ὑπερτελής (Soph., Trachiniae 36).

be accomplished (of an oracle): see be fulfilled, under fulfil.