μωλύνομαι
From LSJ
Μί' ἐστὶν ἀρετὴ τἄτοπον φεύγειν ἀεί → Numquam non fugere inepta , et hoc virtutis est → Die einzge Tugend: meiden, was abwegig ist
Greek (Liddell-Scott)
μωλύνομαι: ἀόρ. α΄ ἐμωλύνθην Ἱππ.: πρκμ. μεμώλυσμαι Σοφ. ἔνθα κατωτ.· παθ. (μῶλυς)· Ἐξασθενοῦμαι, μεμωλυσμένη· «παρειμένη» Σοφ. παρ· Ἡσυχ. ἐν λ. μῶλυς (Σοφ. Ἀποσπ. 620). ΙΙ. βαθμιαίως ἐξαφανίζομαι, ἐπὶ ἕλκους, Ἱππ. 765. 41., 1208Α, κτλ.· οὕτω, ἀπεμωλύνθη 1236Β· κατεμωλύνθη 1012C· - πρβλ. μολύω.
Russian (Dvoretsky)
μωλύνομαι: лишаться силы, ослабевать Soph.
