αἴσακος

Revision as of 09:28, 21 August 2022 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - " :" to ":")

English (LSJ)

ὁ, A branch of myrtle or laurel, handed by one to another at table as a challenge to sing, Plu.2.615b, Hsch. II = ἐριθακός, EM38.49.

Greek (Liddell-Scott)

αἴσακος: ὁ, κλάδος μύρτου ἢ δάφνης μεταδιδόμενος ἀπὸ τοῦ ἑνὸς εἰς τὸ ἕτερον ἐν καιρῷ δείπνου, ὡς πρόκλησις εἰς ᾠδήν, Πλούτ. 2. 615Β· «αἴσακος, ὁ τῆς δάφνης κλάδος, ὃν κατέχοντες ὕμνουν τοὺς θεούς», Ἡσύχ.

Russian (Dvoretsky)

αἴσακος: ὁ миртовая или лавровая ветвь (ее держали в руке во время религиозных песнопений) Plut.

Frisk Etymological English

Grammatical information: ?
Meaning: ὁ τῆς δάφνης κλάδος, ὅν κατέχοντες ὕμνουν τοὺς θεούς H. Cf. Plu. Mor. 615b.
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: Acc. to EM 38, 49 it indicates the bird ἐρίθακος. Etym. unknown. Pre-Greek (Anatolian) Nehring Glotta 14, 183; Krause KZ 67, 214 m. A. 4. Note αἰ-, intervoc. σ, and -ακ-. S. αἰσάλων.

Frisk Etymology German

αἴσακος: {aísakos}
Grammar: ὁ τῆς δάφνης κλάδος, ὅν κατέχοντες ὕμνουν τοὺς θεούς H. (Plu. 2, 615b).
Etymology: Nach EM 38, 49 mit dem Vogelnamen ερίθακος synonym. Herkunft unbekannt, vielleicht vorgriechisches (kleinasiatisches) Lehnwort (Nehring Glotta 14, 183; Krause KZ 67, 214 m. A. 4).
Page 1,44-45