Ἀρμενιακός
μή μοι θεοὺς καλοῦσα βουλεύου κακῶς· πειθαρχία γάρ ἐστι τῆς εὐπραξίας μήτηρ, γυνὴ Σωτῆρος· ὦδ᾽ ἔχει λόγος → When you invoke the gods, do not be ill-advised. For Obedience is the mother of Success, wife of Salvation—as the saying goes.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
• Alolema(s): Ἀρμενικός, -ή, -όν Gal.12.76, PRyl.629.227 (IV d.C.)
I adj. armenio, de Armenia ὅροι Str.11.14.12, πόλεμοι Plu.Pomp.31, tít. de varios emperadores romanos del s. II d.C., muy frec. en pap. e inscr. POxy.76.30, PFay.346, PLond.918.3, PGrenf.2.53d.2, SEG 26.1641, 28.1216, IG 22.2090a.2, FD 4.313.
II subst.
1 ἡ Ἀρμενιακή tb. ἁπληγίς túnica armenia tb. llamada tesalia, Str.l.c.
2 mineral. ἡ Ἀρμενιακή bórax, borato de sosa χρυσοκόλλα δὲ διαφέρει ἡ Ἀρμενιακή Dsc.5.89
•ἀ. λίθος azurita, azul de Armenia quizá carbonato de cobre o caliza azulada con sulfato de cobre usada como ingrediente en diversos medicamentos, Alex.Trall.1.429.16, Cyran.6.6.1, PHolm.88.
3 bot. τὸ Ἀρμενιακόν armenio n. del albaricoque, Prunus armeniaca L., Dsc.1.115, Gal.6.593, cf. Gal.12.76, Gp.10.73.2, PRyl.l.c.
Russian (Dvoretsky)
Ἀρμενιακός: Plut. = Ἀρμένιος.
