dissimilitudo
πρὸς ἀλέξησιν τραπομένους → preparing to defend themselves
Latin > English (Lewis & Short)
dissĭmĭlĭtūdo: ĭnis, f. dissimilis,
I unlikeness, difference, dissimilitude (very freq. in sing. and plur.); sing., Cic. Lael. 20, 74; id. de Or. 1, 59, 252; id. Fin. 5, 7, 19; id. Leg. 1, 10, 30; Quint. 5, 2, 3; 9, 3, 92 et saep.; plur., Cic. Off. 1, 30, 107 fin.; id. de Or. 3, 7, 26; id. Brut. 82, 285; id. Div. 2, 45, 94 al.
Latin > French (Gaffiot 2016)
dissĭmĭlĭtūdō,¹² ĭnis, f. (dissimilis), dissemblance, différence : Cic. Læl. 74 ; pl., Cic. Off. 1, 107 ; habere dissimilitudinem a re, cum re Cic. de Or. 1, 252 ; Fam. 2, 13, 2, avoir, comporter une différence avec une chose.
Latin > German (Georges)
dissimilitūdo, dinis, f. (dissimilis), die Unähnlichkeit, Verschiedenheit, locorum, caeli, Cic.: summas habere dissimilitudines, Cic.: in uno homine esse tantam dissimilitudinem, Nep.: hanc habet (ius civile) ab illis rebus dissimilitudinem, quod etc., Cic.: genus institutionum et rationum mearum dissimilitudinem non nullam habet cum illius administratione provinciae, Cic.: cum tanta sit inter oratores bonos dissimilitudo, Cic.
Latin > English
dissimilitudo dissimilitudinis N F :: unlikeness, difference
