Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

suspendium

From LSJ
Revision as of 06:35, 28 February 2019 by Spiros (talk | contribs) (3)

Ἀλλ’ ἐσθ’ ὁ θάνατος λοῖσθος ἰατρός κακῶν → But death is the ultimate healer of ills

Sophocles, Fragment 698

Latin > English (Lewis & Short)

suspendĭum: ii, n. suspendo,
I a hanging of one's self, a hanging (class.), Plaut. Cas. 1, 23: utinam me Divi adaxint ad suspendium, id. Aul. 1, 1, 11: injuriae remedium morte ac suspendio quaerere, Cic. Verr. 2, 3, 56, § 129: suspendio vitam finire, Suet. Aug. 65: suspendio interemptus, Plin. 28, 1, 2, § 71 et saep.—Plur.: praebuit illa arbor misero suspendia collo, Ov. Am. 1, 12, 17: proscriptiones miserorumque suspendia, Amm. 19, 11, 3.

Latin > French (Gaffiot 2016)

suspendĭum,¹³ ĭī, n. (suspendo), action de se pendre, pendaison : suspendio perire Cic. Scauro 10, mettre fin à ses jours en se pendant, cf. Cic. Verr. 2, 3, 129 ; Suet. Aug. 65 ; suspendium mandare alicui Apul. M. 9, 36, envoyer qqn se faire pendre.

Latin > German (Georges)

suspendium, iī, n. (suspendo), das Aufhängen, Erhängen, alqm adigere ad suspendium, Plaut.: suspendio perire, Cic.: suspendio vitam finire, Suet.: suspendio mortem sibi consciscere, Hyg.: ex suspendio detrahi, Cels. – Plur., praebuit illa arbor misero suspendia collo, hat zum Erhängen gedient, Ov. am. 1, 12, 17: proscriptiones miserorumque suspendia, Amm. 19, 11, 3.

Latin > English

suspendium suspendi(i) N N :: act of hanging oneself