δεικτικῶς
From LSJ
τραχὺς ἐντεῦθεν μελάμπυγός τε τοῖς ἐχθροῖς ἅπασιν → he is a tough black-arse towards his enemies, he is a veritable Heracles towards his enemies
French (Bailly abrégé)
adv.
de façon à démontrer, par une preuve directe.
Étymologie: δεικτικός.
Russian (Dvoretsky)
δεικτικῶς: лог. воочию, т. е. в порядке непосредственного доказательства, прямо (συλλογίζεσθαι Arst.).
