μεγαλότεχνος

English (LSJ)

ὁ, engineer, Arist.Mu.398b14 (s.v.l.); τὸ μ., = ὕψος, the sublime, D.H. Isoc.3.

German (Pape)

[Seite 107] von großer Kunst, Arist. mund. 6; τὸ μεγαλότεχνον καὶ ἀξιωματικόν, das Große in der Kunst, Dion. Hal. iud. Isocr. 3.

Russian (Dvoretsky)

μεγᾰλότεχνος: весьма искусный Arst.

Greek (Liddell-Scott)

μεγᾰλότεχνος: -ον, μέγας τὴν τέχνην, κατέχων καλῶς τὴν ἑαυτοῦ τέχνην, Ἀριστ. π. Κόσμου 6, 14· ― τὸ μ. = ὕψος, τὸ ἔξοχον, Διον. Ἁλ. π. Ἱσοκρ. 3.

Greek Monolingual

μεγαλότεχνος, -ον (Α)
1. αυτός που μεγαλουργεί στην τέχνη
2. το ουδ. ως ουσ. τὸ μεγαλότεχνον
το υψηλό ύφος του λόγου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μεγαλ(ο)- + τέχνη (πρβλ. υψηλότεχνος)].