πταῖσμα

English (LSJ)

ατος, τό, (πταίω)

   A stumble, trip, false step, mistake, Thgn. 1222 (pl.); of a horse, Plu.2.549c, etc.; in writing, Longin.33.4 (pl.).    2 error, fault, J.AJ7.7.1; τῆς ἀνοσιουργίας ἀσεβῆ π. Iamb. Myst.3.31.    II failure, misfortune, euphem. for defeat, ἢν σφέας καταλάβῃ π. πρὸς τὸν Πέρσην Hdt.7.149; συμβαίνει π. [τινί] D.10.13, cf. Aeschin.3.164; ἄν τι γένηται π. D.Ep.3.18; τὸ τῆς τύχης π. Phld. Vit.p.22J.; περὶ τὴν ναυμαχίαν D.S.11.15.