Πολυδεύκης
From LSJ
Μακάριος, ὅστις οὐσίαν καὶ νοῦν ἔχει → Felix, qui mentem cum divitiis possidet → Glückselig, wer Vermögen und Vernunft besitzt
English (LSJ)
εος, ὁ,
A Pollux, Il.3.237, Od.11.300: hence Adj. Πολυδεύκειος, Ep. fem. Πολυδευκεΐη, χείρ Call.Fr.496. II Adj. πολυδευκής, ές, v.l. for πολυηχής in Od.19.521 ap.Ael.NA5.38 (τὴν ποικίλως μεμιμημένην) and Hsch. (πολλοῖς ἐοικυῖαν, cf. δευκές). 2 = ποικίλος, μορφή prob. for -δερκής in Nic.Th.209. 3 (δεῦκος) very sweet, ἑλίχρυσος ib.625 (cf. Sch. ad loc.).