κραταιγύαλος

English (LSJ)

[ῠ], ον,

   A with strong γύαλα, strongly arched, θώρηκες Il.19.361.

Greek (Liddell-Scott)

κρᾰταιγύᾰλος: -ον, (ἴδε κραταιὸς) ἔχων ἰσχυρὰ γύαλα, (γύαλα δὲ τὰ κοιλώματα), ἰσχυρός, θώρηκες Ἰλ. Τ. 361.