κεῖται μὲν γαίῃ φθίμενον δέμας, ἡ δὲ δοθεῖσα ψυχή μοι ναίει δώματ' ἐπουράνια → my body lies mouldering in the ground, but the soul entrusted to me dwells in heavenly abodes
[Seite 605] τό, ion. statt πέταλον, bes. von den Aehrenhalmen des Getreides, Hes. Sc. 289; gew. im plur., bes. sp. D., wie Dion. Per. 1125.
πέτηλον: τό, Ἰων. ἢ Ἐπικ. ἀντὶ πέτᾰλον.
