τὴν αὐτοκράτορα ἀρχὴν περινοέω → meditate empire
lustror: āri,I v. dep. n. [1. lustrum, to frequent places of ill-repute: circum oppida, Lucil. Sat. 30, 68: lustrantur, comedunt quod habent, Plaut. Ps. 4, 7, 6: ubi fuisti, ubi lustratus, id. Cas. 2, 3, 29.
