ἀρχέγονος

English (LSJ)

ον,

   A original, primal, τὸ ἀ. ὑγρόν Corn.ND17, cf. Nonn. D.24.48, al.; οὐσία Gal.5.418: Comp. -ώτερος Ph.2.472: Sup., Id.1.237.    II (perh. parox. ἀρχεγόνος) first author or origin, ἡ φύσις πάσης τέχνης ἀρχέγονόν ἐστ' Damox.2.8, cf. D.S.1.88; τῶν ὅλων Procl.Inst.152; Ὠκεανὸς ἀ. πάντων Corn.ND8.

German (Pape)

[Seite 364] ὁ, der Stammvater des Geschlechts; übh. Urheber, Anfänger; auch adj., ἡ φύσις ἀρχέγονον πάσης τέχνης Damox. bei Ath. III, 102 a; vgl. D. Sic. 1, 88; compar. ἀρχεγονώτερος Themist.

Greek (Liddell-Scott)

ἀρχέγονος: -ον, ὁ πρῶτος γένους ἢ γενεᾶς τινος, ἀρχαῖος, παλαιός, πρωτόγονος, Ἀριστ. Φυτ. 1. 3, 14, συχν. παρὰ Νόνν. ΙΙ. ἡ πρώτη αἰτία ἢ ἀρχή, ἡ φύσις πάσης τέχνης ἀρχέγονόν ἐστ’ Δαμόξενος ἐν «Συντρόφοις» 1. 8., (ἴσως ἐνταῦθα ἔπρεπεν ἡ λέξις νὰ παροξύνηται): πρβλ. Διόδ. 1. 88.