ανήδυντος
From LSJ
Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut
ἀνήδυντος, -ον (Α) ηδύνω
1. ο μη αρτυμένος, μη καρυκευμένος με μπαχαρικά, άγευστος
2. μτφ. δυσάρεστος, απωθητικός.