αντίχειρας

Τὸν εὖ ποιοῦνθ' (εὐποροῦνθ') ἕκαστος ἡδέως ὁρᾷ → Den, der ihm wohltut, freut ein jeder sich zu sehn

Menander, Monostichoi, 501

Greek Monolingual

ο (Α ἀντίχειρ)
το παχύτερο από τα δάχτυλα του χεριού, που αποτελείται από δύο φάλαγγες και βρίσκεται απέναντι στα άλλα τέσσερα.