ασύγχιστος

Μακάριος, ὅστις ἔτυχε γενναίου φίλου → Generosa amicus mente , felicis bonum → Glückselig ist, wer einen edlen Freund gewinnt

Menander, Monostichoi, 357

Greek Monolingual

και ασύγχυστος, -η, -ο
1. αυτός που δεν έχει συγχιστεί, που διατηρεί την ηρεμία του
2. αυτός που δεν συγχίζεται, ο ήπιος.