πανωδός

Ἡρακλέους ὀργήν τιν' ἔχων → with a temper like Heracles', with a temper like Hercules'

Greek Monolingual

-όν, Α
πάρα πολύ μελωδικός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < παν- + -ῳδός (< ᾠδή), πρβλ. κιθαρ-ωδός].