Τύχη τέχνην ὤρθωσεν, οὐ τέχνη τύχην → Artem fortuna, non ars fortunam erigit → Das Glück erhöht die Kunst und nicht die Kunst das Glück
ητο πεζούλι.[ΕΤΥΜΟΛ. < αρχ. πέζα + υποκορ. κατάλ. -ούλα (πρβλ. ραχ-ούλα)].