Φιλεῖ δ' ἑαυτοῦ πλεῖον οὐδεὶς οὐδένα → Haud ullus alii quam sibi est amicior → Es liebt ja keiner einen andern mehr als sich
και φλοίδα και φλύδα, η, Ν1. (για φυτά και για καρπούς) φλοιός2. σκληρό κέλυφος, τσόφλι.[ΕΤΥΜΟΛ. < φλούδι κατά τα θηλ.].