Γελᾷ δ' ὁ μωρός, κἄν τι μὴ γέλοιον ᾖ → The fool laughs even when there's nothing to laugh at
ἀείρειτος -η -ον ἀεί, ῥέω altijd stromend, voorgesteld als etym. van ἀρετή. Plat. Crat. 415d.
