εὐμαθῶς

Τὸν εὖ ποιοῦνθ' (εὐποροῦνθ') ἕκαστος ἡδέως ὁρᾷ → Den, der ihm wohltut, freut ein jeder sich zu sehn

Menander, Monostichoi, 501

French (Bailly abrégé)

adv.
en apprenant ou comprenant vite.
Étymologie: εὐμαθής.

εὐμᾰθῶς: легко (постигая), без труда, с готовностью (παρακολουθεῖν Aeschin.; δέχεσθαί τι Plat.).