βιοθάνατος
From LSJ
τά γε μὰν λίνα πάντα λελοίπει ἐκ Μοιρᾶν → but all the thread granted him by the Fates had run out
English (LSJ)
[θᾰ], A = βιαιο-, PMag.Par.1.1950.
Spanish (DGE)
-ου, ὁ 1 muerto violentamente, que vaga como alma en penade Adonis, Aristid.Apol.11.4, cf. IK 127.31 (III d.C.), PMag.4.1950, Ps.Callisth.1.17B.
2 destinado a muerte violenta Σελήνη ... βιοθανάτους ποιεῖ Cat.Cod.Astr.7.115, cf. 114, Seru.Aen.4.386, interpr. como bis mortuus Isid.Etym.10.31 (pero cf. var.), cf. βιαθ-, βιαιοθ-.