ίσανδρος

δυσφορέω περὶ τὰς ἀναστάσιας → feel ill on getting up

Greek Monolingual

ἴσανδρος, -ον (Α)
ίσος ή όμοιος με άνδρα.
[ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ < ἰσ(ο)- + -ανδρός (< ἀνήρ, ἀνδρός), πρβλ. αύτ-ανδρος, πολύ-ανδρος].