παθητικῶς
From LSJ
Ὁ συκοφάντης ἐστὶν ἐν πόλει λύκος (τοῖς πέλας λύκος) → Calumniator, quemquem novit, huic lupus'st → Der Denunziant lebt in der Stadt gleichsam als Wolf (ist seinen Nachbarn wie ein Wolf)
French (Bailly abrégé)
adv.
1 avec disposition à s’émouvoir, d’une manière pathétique;
2 d’une façon passive.
Étymologie: παθητικός.
Russian (Dvoretsky)
πᾰθητικῶς:
1) страдательно, пассивно (κινεῖσθαι ὑπ᾽ ἀλλήλων Plut.);
2) страстно, взволнованно, патетически (λέγειν Arst.);
3) грам. в страдательном залоге.
