Ο όρος βλάττιον όριζε κατά την περίοδο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας το πορφυρό χρώμα, ενώ, στην συνέχεια, το σύνολο του υφάσματος βαμμένου σε μωβ χρώμα, μάλλινου ή, κυρίως, μεταξωτού, η παραγωγή των οποίων αποτελούσε από την εποχή του Ιουστινιανού κρατικό μονοπώλιο. Σταδιακά ο όρος κατέληξε, τον 10ο αιώνα, να ορίζει γενικώς τα μεταξωτά, ανεξαρτήτως του χρωματισμού και της χρήσης τους: απαντάται τόσο σε περιγραφές των παραπετασμάτων του Μεγάλου Παλατιού, όσο και των πέπλων τα οποία κάλυπταν τα εικονίσματα.